terwijl ik aan de toekomst dacht
en wat 't verleden had gebracht,
dat opa's klok van zessen sloeg
terwijl de wekker naast mijn hoofd
nog twee minuten uitstel bood.
Meteen begreep ik het: De Dood
heeft mij een zure kool gestoofd,
heeft Chronos op mijn dak gestuurd,
vermomd als opa's klok en gluurt
of ik de wijsheid heb bereikt.
Die van de relatieve tijd:
hoe meer er van die tijd verglijdt,
Hoe sneller zij helaas verstrijkt.